Bu makale, modern Büyük Dil Modelleri’nin (LLM) anlamsal tutarsızlık, “halüsinasyon” ve açıklanamazlık gibi temel sorunlarını, 11. yüzyıl Türk bilgini Kâşgarlı Mahmud’un Dîvânu Lugâti’t-Türk (DLT) adlı eserinde somutlaşan metodolojik bir paradigma ile ele almayı amaçlamaktadır.